آشنایی با لوازم مورد نياز در زنبورداری پودمان نگه داری از حیوانات کاروفناوری هشتم

تحقیق کاروفناوری پودمان نگه داری از حیوانات کاروفناوری هشتم

آشنایی با لوازم مورد نياز در زنبورداری

کندو

محل زندگی و زاد و ولد زنبوران عسل را کندو می گويند. در داخل کندو زنبوران با ساختن حجرات شش ضلعی در طرفين پايه مومی به پرورش نسل و ذخيره کردن گرده گل و عسل می پردازند. انسان برای بهره گيری از زنبور عسل در ابتدا از کندوهای بومی استفاده می کرد که به تدريج بر تکنيک آن افزوده شد و امروزه به طور قابل توجهی در ساختن کندوها پيشرفت حاصل شده است. به طور کلی کندو به دو صورت بومی و جعبه ای وجود دارد

الف) کندوهای بومی: اين کندوها امروزه کمتر استفاده می شوند و به علت عدم امکان بازديد از داخل کندو مشکلاتی را به همراه دارند. کندوهای بومی دارای شان های ثابت بوده، محصول سالانه آن ها پايين و از 4 تا 8 کيلوگرم تجاوز نمی کند و توصيه می شود که اين نوع کندوها به کندوهای جعبه ای تبديل شوند.

معايب کندوهای بومی

1- آسيب کلنی به هنگام برداشت عسل

2- تلفات زياد کلنی ها در زمستان به علت کمبود مواد غذايی

3- عدم امکان تعويض ملکه

4 عدم کنترل بچه کندو

5- عدم امکان تعويض شان های قديمی و سياه

6- مشکلات حمل و نقل

7- پايين بودن محصول سالانه

8- عدم امکان تقويت کلنی های ضعيف

9- تکثير مصنوعی امکان پذير نيست.

10- کنترل بيماری و آفات مقدور نيست.

11- از صفحات موم آجدار نمی توان استفاده کرد.

12- به دليل زياد بودن زنبوران نر و مصرف زنبوران نر از عسل، ميزان محصول پايين می آيد.

13- به دليل پوشيده شدن از پهِن و خاک رس کندو بهداشتی نيست.

ب) کندوی جعبه ای (مدرن): ساختمان کندوی جعبه ای طوری است که زنبوردار به راحتی قادر به بازديد کندو است. شان ها در اين نوع کندوها متحرک بوده و می توان با قرار دادن پايه مومی بر روی قاب و يا با استخراج عسل از قاب به وسيله اکستراکتور و برگشت آن ها به کندو، راندمان کار زنبوران را افزايش داد.

مزایای کندوی جعبه ای

1- بازديد داخل کندو امکان پذير است.

2- برداشت عسل آسان است.

3- با برداشت قاب عسل از کندوی قوی و سالم می توان کندوهای ضعيف و کم غذا را تقويت کرد.

4- امکان تعويض و يا پرورش ملکه و جلوگيری از بچه کندوی طبيعی خصوصاً از نظر بيماری ها و آفات قابل کنترل است.

انواع کندوی جعبه ای

از مهم ترين کندوهای جعبه ای می توان نوع لانگستروت و نوع دادانت را نام برد.

کندوی لانگستروت به وسيله يکی از پرورش دهندگان زنبور به نام لانگستروت در سال 1851 میلادی ساخته شد.

ساختمان کندوی جعبه  ای

کندوی جعبه ای از قسمت های اساسی زير تشکيل شده است:

1- درِ کندو: ابعاد آن مطابق ابعاد خارجی بدنه کندو 41 × 50  سانتیمتراست.

2- بدنه: اين قسمت کندو از چهار ديواری چوبی تشکيل يافته که ديواره های آن به طور قائم به هم متصل است. بدنه از قسمت تحتانی به کف و از قسمت فوقانی به در کندو محدود می شود. بدنه کندوی لانگستروت گنجايش ده قاب را دارد.

3- کف کندو: از تخته مسطحی که خود از چند تخته چوبی به هم پيوسته تشکيل می شود و روی آن را از يک ورقه تخته سه لا می پوشانند. کف کندو بر روی دو پايه چوبی قرار گرفته و تخته ی پرواز نيز در امتداد کف به طرف خارج با کمی شيب متصل به آن است.

4- قاب: از چهار چوبه ای ساده که هر يک از اضلاع آن با استانداردی درست شده اند، تشکيل می شود، طول ضلع فوقانی آن 48 و ارتفاع دو ضلع فوقانی و تحتانی از خارج به خارج 22 سانتیمتر است. با انجام عمليات سيم کشی و نصب ورق موج آج دار بر روی آن کمک به فعاليت زنبوران کارگر در شان سازی خواهد شد.

لوازم مورد استفاده در زنبورداری

کلاه: کلاه مخصوصی است که قسمت سر، صورت و گردن را در موقع بازرسی کندوها از نيش زنبور محفوظ نگاه می دارد. قسمت بالا و اطراف کلاه از پارچه و قسمت جلويی آن از شبکه توری سياه رنگ است.

دودی: وسيله ای است که در آن موادی که به طور ناقص سوزانده می شود، ريخته و به وسيله دميدن دود از آن خارج می شود. از اين وسيله برای آرام کردن زنبورها در موقع بازديد و خارج کردن قاب های عسل استفاده می شود.

اهرم: عبارت است از ميله ای که يک سر آن به شکل کاردی پهن و سر ديگر آن خميده است که برای جدا کردن و بيرون آوردن قاب ها به کار می رود و به وسيله سر پهن آن می توان موم های زائد داخل کندو را پاک کرد.

دستکش: اين دستکش ها معمولاً از چرم و يا پارچه مخصوص ساخته می شوند و ساق آن ها بلند است، به طوری که روی آستين لباس را می پوشاند و برای اشخاص مبتدی که عادت به نيش زنبور ندارند، مورد استفاده قرار می گيرد.

برس: وسيله ای است که برای جدا کردن زنبورها از روی قاب به کار رفته تا زنبوران، تحريک نشوند.

ظروف تغذيه: اين ظرف ها را معمولاً از تخته و فيبر، پلاستيک و آلومينيوم می سازند موارد استعمال آن بيشتر در فصول نامناسب و يا اوايل سال است که در آن موقع بايد زنبورها را با شربت قند تغذيه کرد و اين ظروف بايد طوری ساخته شوند که زنبورها در آن نيفتند و خفه نشوند.

اکستراکتور: وسيله ای است که برای استخراج عسل از شان استفاده می شود.

موم ذوب کن آفتابی: دارای اندازه های مختلفی است که برای ذوب شان های کهنه با استفاده از حرارت آفتاب مورد استفاده قرار می گيرد ساختمان آن طوری است که با حرکت خورشيد جهت آن قابل تغيير بوده و در تمامی روز می توان از نور خورشيد استفاده کرد.

برگه موم آجدار: صفحه ای است از موم که در روی آن نقش حجره های زنبورها پرس شده و آن را روی سيم هايی که از قاب عبور داده شده نصب می کنند و اطراف آن را موم ذوب شده نوع جديد نوع قديمی می ريزند که به طور محکم در وسط قاب قرار گيرد و سپس با موم دوز آن را به سيم می چسبانند تا محکم شود.

تخته موم دوز: تخته ی صاف و مسطحی است که کادر سيم کشی را با پايه مومی که در روی آن قرار گرفته، بر روی آن قرار می دهند.

موم دوز: از يک چرخ دندانه دار درست شده که با حرکت دادن برروی سيم قاب (کادر) سيم را به موم می دوزد.

ساير وسايل زنبورداری عبارتند از: پنجره ملکه، قفس مخصوص ملکه، موم ذوب کن، سيم گالوانيزه، موم بر، چنگال مخصوص عسل، ظروف تصفيه عسل و بسته بندی آن در حد احتياج زنبوردار، خرک پولک تراش و ......… ضمناً مقداری وسايل نجاری از قبيل ارّه، چکش، رنده، گاز انبر، ميخ و … مورد استفاده زنبوردار قرار می گيرد.